Ping'an-Guilin 28 april

De berg af ging redelijk dit keer. De chauffeur kon eigenlijk niet zo hard rijden omdat er twee personenauto's voor reden. Hij ging ze op een gegeven moment toch voorbij. Onderweg moesten we ook even wachten, want ze waren de kuilen in de weg aan het dichtgooien met grind. Eenmaal beneden wilden veel Chinese vrouwen op de foto met enkele van onze lange blonde medereizigers uit Nederland. Vervolgens stapten we over van de pendelbus in onze eigen bus met eigen chauffeur en reden we weer tweemaal een uur (met een tussenstop voor de lunch) naar de Rode rietfluitgrotten. Deze zijn genaamd naar de rietfluitjes die bij de ingang in de winkeltjes verkocht worden. Het is een soort trekfluit met een hoog geluid. (Je zou ze het beste kunnen geven aan de kinderen van diegenen waar je een hekel aan hebt, volgens de gids). De grotten werden verlicht met lampen met vele onnatuurlijke kleuren. Walt-Disneyachtig. In principe waren het mooie grotten. De grotten werden in 1940 gebruikt door de bewoners tijdens de Japanse inval. Daarna zijn er nog enkele medereizigers de Fuboheuvel opgegaan. Wij lieten deze activiteit voor wat het was, want het regende inmiddels. Daarna reden we naar ons hotel en om 18.30 u gingen we naar een ander hotel voor het avondeten. Vervolgens maakten we een wandeling rond een meer. Alle bomen en vele struiken waren mooi verlicht: sighseeing by night. We zagen verlichte bruggen en Pagodes. Rond 21.30u kwamen we weer in het hotel terug. Te laat voor een direct verslag van deze vermoeiende dag.