Donderdag 21 september.

De vogeltjes floten vanmorgen al vroeg toen we ons huisje verlieten. Het ontbijt kregen we in een enorme ruimte ( iets met Grande) en het was uitgebreid: moeilijk om niet in de verleiding te komen teveel te eten. Om 9.15 u vertrokken we naar Soweto. Een arme buitenwijk (de grootste township van Zuid-Afrika) met meer dan 1,2 miljoen inwoners en waarschijnlijk meer dan 2-4  miljoen  vanwege de vele illegale inwoners uit omliggende landen. We kregen gezelschap van ene Josefine (Zuid-afrikaanse gids) die ons informatie verstrekte, nadat ze onderweg in de bus was gestapt. We bezochten twee enorme koeltorens, Soweto Towers. Honderd meter hoog van het oude door kolen gestookte Orlando Powerstation dat in 1998 gesloten werd. Onderweg zagen we vele plekken waar afval gedumpt was. Daarna reden we naar het Mandela huis en museum, waar hij woonde vanaf 1948 tot hij in 1963 gevangen werd genomen en 27 jaar vastzat op Robbeneiland. Daarna liepen we naar het HectorPieterson Memorial en museum. Op 16 juni 1976 werd de dertien jaar oude Hector Pieterson het eerste slachtoffer van politiegeweld in Soweto. Een begin van een golf anti-apartheidsconflicten. De bus bracht ons vervolgens naar het Voortrekkers monument. Een uur rijden vanuit Johannesburg. Het monument herdenkt de Afrikanerpioniers die vanaf 1836 de Kaap verlieten om aan de Britse overheersing te ontsnappen: symbool voor de Afrikaanse eenheid opgericht in 1938. We klommen  321 treden op om boven in het monument te geraken, waar een uitzicht was van hier tot ginder. Bij een nabijgelegen restaurant gebruikten we de lunch. Vervolgens bezochten we Pretoria (hoofdstad van Zuid-Afrika) en zagen we het Paul Krugerhuis ( Paul Kruger: eerste president van Zuid-Afrika) en standbeeld. Onderweg kwamen we langs het paleis (1899) van Justitie, waar Mandela is berecht en waar de bladerunner (Pretorius) werd berecht vanwege de moord op zijn vriendin. Ten slotte bezochten we De Union Buildings op een heuvel die uitzicht biedt over mooi aangelegde tuinen, met daarin een 9 meter hoog standbeeld van Mandela. Vervolgens bracht de buschauffeur Mohammed ons op professionele wijze naar ons Hotel (Indaba) waar we om 16u aankwamen en weer verwelkomd werden met een flesje water. Onze kamer lag wederom op een groot complex, vergelijkbaar met het “ hotel” van de vorige nacht. Om 18u werden we in een kringgesprek verwacht nabij de receptie, waarbij ieder zich voorstelde. Dit was buiten, waar ook andere gasten zaten en veel lawaai veroorzaakten. Hierdoor konden we niet verstaan wat er gezegd werd en blaasden we deze actie al na 1 voorstelling af. Om 19u zijn we gaan eten, waarbij we een lopend buffet voorgeschoteld kregen. Men kon ook een rauw stuk vlees uitkiezen wat verschillende koks vervolgens op een barbecue eetklaar maakten. Er was weer een uitgebreide keuze aan eten: teveel om op te noemen en het ergste te vrezen voor mijn gewicht. Maar toch: het is Vakantie. Morgen hoeven we niet vroeg op te staan, want we reizen 400 km naar White River in het Oosten.