8e dag in Engeland

Om 6 uur scheen vanmorgen de zon al volop. Om 7.15u uit de veren. Douchen: verdorie hoe werkt dat ding in de douche. Het lijkt de aan- en uitknop van Windows 10 wel. Ja hoor het werkt en direct warm water. Nou ja; toen Hanny het ging uitproberen was het water lauw. Ontbijt: er zaten maar liefst 12 Nederlanders in de ontbijtzaal en ook nog die twee Zweedse dames. Die Nederlanders bleken politieagenten uit het hele land te zijn die een klimcursus gedurende 2 weken volgden. Ze hadden ons niet in de gaten, druk pratende over van allerhande politiezaken. we gebruikten uiteraard weer een continental breakfast en ik liet me daarnaast scrambled eggs brengen. Hanny hield meer van gekookte eieren. In het bakkerswinkeltje naast het hotel kochten we 2 pasteitjes voor onderweg. We gingen immers naar Land 's End. Daar kwamen we al om 9.30u aan. De parkeerplaats was nog praktisch leeg. Nou het parkeergeld was wel fulle pulle: 6 pond. Het was daar een heel spektakel van winkeltjes, vermaak en eetgelegenheden. Er was zelfs een hotel met uitzicht op de zee. Dat uitzicht hebben we natuurlijk flink gefotografeerd. Vervolgens liepen we een stuk langs "het water" naar een natuurboerderij waar ons direct een kater verwelkomde als eerste gasten. Hij week daarna niet meer van onze zijde. Bij een bruggetje nam hij toch eindelijk afscheid van ons. We bezochten nog even een tentoonstelling over het afstandsrecord van John O Groat's (puntje van Schotland waar we ook eerder waren geweest) en Land's End in het Zuidwesten: 875 miles per fiets of lopend.(zie de foto's) Later ontdekten we de plaats waar de deelnemers op de foto gingen na hun deelname. Men kon daar ook een foto laten maken met de afstand tot de plaats waar je vandaan kwam en de datum erop. Er stond echter een hele rij. Het volgende bezoek brachten we aan Penzance: ook een drukke plaats, waar we vlakbij de haven een bakkie koffie namen en money uit een automaat haalden. Dit keer kregen we ons pasje terug, in tegenstelling tot twee jaar geleden in Frankrijk. We hebben verder in wat straatjes rondgelopen en een grote Clarks schoenenwinkel bezocht. Vervolgens zijn we naar Saint Michael's Mount (met zijn abdij) gegaan, maar we zijn er nooit op geraakt. Het parkeerterrein stond helemaal vol en we werden er niet toegelaten. We hebben wel een paar foto's verderop kunnen maken van een parkeerplaats van een hotel nadat we ons eerst door het plaatselijke dorp gewurmd hadden: malle drukke straatjes met vele busjes, bussen en auto's.

Om deze terugweg te vermijden reden we via een omweg vervolgens naar het noordelijker gelegen St. Ives: een schilderachtig kustplaatsje. Dat het er druk zou zijn wisten we tevoren. De parkeerplaats lag op een heuvel en was ook alweer bijna vol. We bezochten in St. Ives een kerk uit de veertiende eeuw, maar mocht helaas niet fotograferen. Kregen wel uitleg van een aanwezige vrijwilliger en staken een kaarsje op voor een goede terugreis. de straten van St. Ives waren overvol met mensen en de haven lag er droogjes bij. Het was eb. Hanny wilde echter haar voeten in het zand voelen en het water van de zee. Dat was toch wel koud volgens Hanny. Er waren veel winkeltjes met souverniers, restaurants, eettentjes, bakkerswinkeltjes etc. Bij het laatste bakkerswinkeltje kon ik de verleiding niet weerstaan om een Belgian Bumb te kopen. Louis, je weet wel; lijkt op een Rosinenschnäcke, maar dan zonder rozijnen en met een witte glazuurlaag erop en een kers. Ik moet hem trouwens op dit moment nog opeten, want eenmaal terug in St. Just hebben we Fish and Chips gegeten met een toetje yoyhurt na. Op de terugweg reden we over een hele mooie weg met heuvels en dalen en vergezichten. We reden een aantal Nederlandse mariniers voorbij die zich al hardlopend aan het uitsloven waren achtervolgd door een Jeep. Dit verhaal schrijf ik nu in de pub van het hotel, want de wifi op de kamer viel uit en ik moest het verhaal weer helemaal opnieuw schrijven. Morgen gaan we op weg naar het volgende hotel in Corsham via Bath: 340 km. Overigens zagen we vanavond dezelfde Nederlandse MG weer die we ook zagen in Littlebourne en in Redlynch; wel toevallig.