30 september

Na een goede nachtrust en een goed ontbijt vertrokken we om 9.15u met 26 mensen en drie 4x4 jeeps om een hobbelig ritje te maken naar het hoog gelegen punt van de Sani Pass op 2874  m ( het dak van Afrika). Eerst bezochten we enkele Ruïnes van gebouwen van waaruit in vroegere tijden handel gedreven werd. Ooit was de Sani pad een smal pad waar te voet en per ezel wol en mohair (wol van de angorageit) naar beneden werden gebracht in ruil voor dekens, kleding en maismeel. De tocht over een zeer hobbelig pad met flinke stenen via die Sani Pass gaat naar het traditionele bergkoninkrijk Lesotho. (We kregen weer een stempel in ons paspoort). Onderweg ging het dak van de jeep open en konden we zo (staande) beter foto’s maken. Soms stapten we ook uit om de gigantische mooie bergketens te fotograferen. Diepe dalen, bergkloven, gesteenten en rotsformaties uit lang verleden tijden vormden voor ons een spectaculair schouwspel. Een enkele keer spotten we een angorageit, een baviaan en een steenbok. Boven gekomen (na de grens van Lesotho gepasseerd te zijn, bezochten we een traditioneel dorpje met mannen en vrouwen. De mannen waren allemaal gekleed in een donker deken, niet tegen de kou, want het waaide erg flink, maar om traditionele redenen. We kregen uitleg over verschillende historische gebeurtenissen van Lesotho en mochten een stukje brood proberen evenals een slokje bier (niet aan mij besteed). Vervolgens reden we naar het hoogst gelegen café ter wereld en gebruikten we onze lunch. Om 14 u reden we de 8 km lange weg terug met een hoogteverschil van meer dan duizend meter. Het pad kende vele haarspeldbochten, die de jeep soms met moeite en slippende wielen bereed. Om 16.15 u waren we weer terug: een ervaring en vele foto’s rijker. Het avondmaal smaakte ons weer prima in een gezellige sfeer van reisgenoten. Morgen hebben we weer een reisdag van 520 km naar Wild Coast. Hoe die reis verliep vernemen jullie morgen. (Omdat het internet hier erg traag is komen er maar een paar foto’s).