26 juni vijftiende dag in Noorwegen

Ja, jullie misten zeker de laatste dag in Noorwegen. Komt omdat er op de boot geen internet was en de dagen eenmaal thuis er andere bezigheden waren. Inmiddels weer in het normale ritme komt dan toch die laatste dag van Oslo naar Kristiansand, waar we begonnen en waar de boot ons weer naar Emden bracht. De terugreis was weer boven de 300 km en dus vertrokken we vroeg, na een goede nachtrust; dit keer ook met open raam geslapen vanwege de warmte. Onderweg weer vele tunnels doorgereden en enkele wegen gehad die de navigatie in de auto niet herkende. Gelukkig liet onze extra Tom Tom ons niet in de steek en bracht ons op het goede pad, terwijl de andere navigatie in de middle of nowhere navigeerde en alsmaar riep: “ U rijdt te snel!!”. Weer wat benzine getankt en 40 km voor Kristiansand een broodje gegeten van de benzinepomp. Op het parkeerterrein zag een man ons op een steen zitten en zei: “No hurry, rain and thunder is coming”. En inderdaad 35 km voor Kristiansand begon het inderdaad donker te worden, begon het te regenen en regenen totdat we de weg bijna niet meer zagen. Bij de eerstvolgende mogelijkheid gestopt en anderhalf uur gewacht tot de regen zowat voorbij was. De haven in Kritiansand stond goed aangegeven evenals de baan die we moesten volgen voor de HNL (Holland Noorwegen Lijn). Op de parkeerplaats stonden we tussen enkele Austin Healy ‘s, waar vele mannen zich aan kwamen vergapen. Vrij snel kwamen we ook nog vooraan te staan aan boord en om 15.15u waren we al in onze hut of cabine. Het avondeten was een drukte van jewelste, want er waren veel passagiers aanwezig, waaronder ook veel kinderen van een schoolband uit Noorwegen. Zij gingen, zo hoorde ik later, naar een plaats aan het Lauwersmeer. Na de avondmaaltijd gingen we nog wat lezen op de i-pad en om 9.30 trok Hanny wit weg. De boot schommelde behoorlijk open neer van voor naar achter en van links naar rechts (Hollebollekes). Hanny ging naar de hut om medicatie in te nemen en ik paste op haar tas, maar ze kwam niet meer terug. Ze bleek op bed te liggen had driemaal overgegeven en driemaal van het toilet gebruik gemaakt. Ook ik begon van die Carnavalsboot last te krijgen en moest gaan liggen. Om 22 u zijn we al gaan slapen en later in de nacht was de boot (Romantika) in een rustiger vaarwater terechtgekomen en hebben we goed kunnen slapen. Om 10.15 u meerde de Romantika aan in de haven van Emden en reden we vrij snel aan land. De terugreis naar Venray (ook weer 330km) verliep voorspoedig, zij het dat ik rustig aan reed. Dichter bij Oberhausen werd het even druk. Om 14.30 u zagen wij de Aronskelk weer opdoemen en gaf ik onze auto een schouderklopje. Hij had het voortreffelijk gedaan. Blij en voldaan stapten we onze serre binnen.

Al met al een prima vakantie, mooi land met veel water, tunnels en meren (fjorden) en veel rotsen. Mooie vergezichten en geen enkele weg recht. Tevreden met de veelal maximale snelheid van 80 km en de goede wegbewijzering. Ook de mentaliteit van de Noorse autorijder was prima. Ik hoop dat jullie onze verhalen niet vervelend of overdreven vonden. Daar is een reislogger nou eenmaal voor. Heb het elke dag met plezier geschreven. Nou tot de volgende vakantie dan maar weer!