6e dag in Engeland

Na een heerlijk continental breakfast hebben we onze bergschoenen aangetrokken en zijn we op pad gegaan om Tentagel Castle te bezoeken. Het begin van het pad ernaar toe lag slechts 100 meter van ons hotel. Het was vanaf de "Kassa" slechts 10 minuten lopen. Als we wilden hadden we ook in een Range Roover kunnen gaan zitten om ons te laten brengen, maar we wilden natuurlijk onze bergschoenen aan het werk zetten. Het was duidelijk dat we ze enige tijd niet hadden gebruikt, want mijn linkerschoen kraakte behoorlijk bij iedere stap. Het kasteel of wat daarvan overgebleven was lag hoog op een plateau met uitzicht op de zee. De zon scheen lekker. Uiteraard moest er geklommen worden, reden waarom we ook onze wandelstokken mee hadden genomen. Het uitzicht op de zee was fenominaal. De ruïnes, waren niet meer dan stapeltjes stenen, waarbij je je  een voorstelling kon maken wat er gestaan moest hebben. Steeds weer konden we hoger gaan om de verschillende onderdelen van het "complex" te bezichtigen. Iedere plek was zo mooi dat je wel 1000 foto's kon maken.

We bezochten ook nog het visitor's centre waarin het verhaal van king Arthur, die we boven in de vorm van een bronzen beeld tegenkwamen, werd weergegeven. Ook daar kwamen we de namen Tristan und Isolde tegen, net als de Black Prince uit de kathedraal van Canterbury. Na een lekker pasteitje trokken we onze korte broek aan en bezochten we het 10 km verderop gelegen dorpje Boscastle, wat in 2004 nog overstroomd raakte. We volgden de inham van de haven tot aan de zee. De haven was drooggevallen. In het dorpje zelf was het hardstikke druk, maar de weg ernaar toe wekte de indruk dat we in een verafgelegen gehucht zouden komen. Niets was minder waar. Op parkeerterrein stonden wel 500 auto's. Ook hier was het uitzicht op de zee en de rotsen magnifiek. Opvallend was dat er veel mensen hond hond hadden meegenomen. Zie voor een indruk de foto's. Vanaf 16uur hebben we achter ons hotel op een leuk grasveldje en kinderspeeltuin lekker van de zon kunnen genieten.

Het avondeten hebben we opgeluisterd met een extra drankje om het feit te vieren dat ik precies vandaag 65 jaar en negen maanden jong ben geworden en mijn AOW officiëel begint. Morgen gaan we weer naar het volgende hotel in St. Just wat zo'n beetje aan het einde van de kust ligt (Land's End). Ten slotte rest mij nog te laten weten dat we eergisteren nog de kathedraal in Salisbury op de gevoelige plaat hebben vereeuwigd.