22 juni elfde dag in Noorwegen

We hadden het gisteren al gezien. Het weer zou vandaag wat minder worden en het regende wat toen we opstonden. Maar na een door ons zelf gemaakt ontbijt klaarde het alweer wat op en toen we wegreden naar Geirjanger druppelde het nog wat. Op de eerste stopplaats (Orneveien- Aadelaarsnest) er naartoe was het alweer droog. Wat foto’s gemaakt en weer verder. De volgende plaats met een viewpoint (met dezelfde naam) leverde mooie plaatjes op en al snel ging het omhoog en met haarspeldbochten weer omlaag naar Geiranger. En ja hoor er lag weer een cruiseschip in de haven. Al snel vonden we een parkeerplaats en verkenden we de haven met vele souvenirwinkels, eettentjes en gelegenheden om je in te schrijven voor een boottocht, gelegenheden voor het huren van een heel apart electrisch autootje, een electrische MTB of een tocht met een Rib-Boot (snelle speedboot waarbij iedereen een vel geel pak aan had en met 12 tegelijk mee konden). Wij kochten een kaartje voor een rondvaartboot voor 1 uur op de Geirjangerfjord. We vertrokken om 12.30u nadat we eerst de tijd doorbrachten in souvernirwinkels. Kijken, kijken niet kopen (allemaal prullaria). Intussen zagen we de passagiers van de cruiseboot komen, die de haven overstroomden. Ze liepen overal en vooral in de souvenirwinkels. We waren met weinigen op de boot en het druppelde even wat, daarna bleef het de hele tocht droog. We vergaapten ons aan de fjord en zijn vele watervallen en mooie uitzichten. Watervallen genaamd De Zeven Zusters, De Bruidsluier en de De Broeder. Een guidesysteem (audio) was moeilijk te horen door het lawaai van de motor van de boot en soms de wind. Weer de nodige plaatjes gemaakt. Na de boottocht zijn we naar het informatiecentrum Fjordcentre gegaan, hebben onze bergschoenen aangetrokken, wandelstokken opgezocht en een regenjas meegenomen. Het druppelde even een beetje. We kozen een gemakkelijke wandeltocht uit 1,3 km naar uitkijkpunten Vestras en Fjellet. Nou gemakkelijk was die wandeltocht niet hoor. Ging af en toe flink omhoog en de stenen die de trappen vormden en dat waren er heel wat, waren van een flink kaliber. Zeker voor de korte benen van Hanny. We hebben het rustig aan gedaan, maar deden er tocht een uur over om boven te komen. In het begin zag ik mensen terugkomen die hun trui of jas om hun middel hadden gebonden. Achteraf weet ik nu dat ze het warm hadden. Wij waren nog niet warm, maar daar kwamen we halverwege wel achter. Eindelijk boven aan gekomen, met behulp van onze wandelstokken, hebben we in het restaurant thee gedronken en van het uitzicht op Geirjanger genoten. De terugweg verliep minder snel. Iedere stap die we zetten moest weloverwogen zijn om niet te vallen. Maar goed, we waren er nu en wilden toch naar boven en weer naar beneden. Regelmatig passeerden ons mensen op de heen- en terugweg hijgend, zwetend en puffend. Eenmaal beneden wilde ik de Paus nadoen, die altijd de grond kuste als hij uit het vliegtuig kwam, maar daar zag ik toch maar vanaf. Trouwens dat deed de Paus omdat hij met Al Italia vloog. Weer bijgekomen hebben we een restaurant gevonden waar we Zalm gegeten hebben met witte en groene asperges, heeeele dunnen worteltjes, met wortelpuree, ook heeel dun, broccoli, aardappeltjes in de schil en Hollandaise saus erover. Om 19.15 U waren weer bij ons appartement en onderweg hebben we weer regen gehad. Al met al viel de regen dus erg mee. Moe, maar voldaan.