17 april Sjanghai

Nou we zijn goed aangekomen in Sjanghai en hebben al het nodige aan spannende ervaringen opgedaan. Op Schiphol kwamen we gelukkig zonder problemen op tijd aan. Het was voor ons wel een verrassing dat we zgn zelf moesten inchecken. Als je dit voor de eerste keer doet is het goed lezen geblazen. Ik was vergeten de juiste taal aan te klikken en toen stond alles in het Engels en gelukkig niet in het chinees. Er werd ook nog gevraagd of we een biometrisch paspoort hadden of eentje wat machinaal gelezen kon worden. Vervolgens moest er geprint worden (we wisten natuurlijk het vluchtnr.) en kwamen er tot onze verrassing de vliegtuigtickets uitrollen. De koffers waren wel ietsje te zwaar volgens ons, maar we bleken bij Lufthansa 23 kg mee te mogen nemen. Zo royaal als ze waren zo  krenterig waren ze onderweg het drinken bij een sneetje brood met kaas. Juist toen de bemanning bij onze stoelen kwamen hielden ze op met drinken schenken. Gelukkig was het sneetje niet droog!! We reisden dus eerst naar Frankfurt en vervolgens naar Sjanghai. Vanochtend Nederlandse tijd 8.35u landden we op het enorme vliegveld van Sjanghai. Onderweg kregen we wel een warme maaktijd en een ontbijt en regelmatig wat te drinken. We moesten vingerafdrukken laten maken, er werd een foto van ons gezicht gemaakt, vervolgens weer vingerafdrukken maken. De duimen moesten apart. In het vliegtuig hadden we al een inreis- en uitreisdocument in moeten vullen. Vroegen ze natuurlijk gegevens die in onze rugzakken zaten in het bagagerek. Een foto van een en ander bracht uitkomst. We hadden de instruktie gekregen dat er niets verbeterd mocht worden, anders moest het opnieuw ingevuld worden. Natuurlijk haalde ik het nr. van het inreisvisum met het paspoortnr. door elkaar. Ook werd gevraagd naar het adres van de verblijfplaats. Nou met acht hotels te gaan een heel gedoe op zijn klein kaartje. We vulden maar de naam in van de reisagent in Beijing. Nou Hanny kreeg al de zenuwen. Bij de douane keek die man echter amper op het papiertje......... Bij Hanny duurde het eeuwen voordat het apparaat haar vingerafdrukken had geregistreerd. En die man keek maar op zijn beeldscherm. Ze kreeg er de kriebels van. De koffers hadden we vrij snel te pakken en bij de uitgang stonden al mensen van onze groep. Inmiddels waren we al een uur geleden geland.  We zijn met 21 reizigers en de gastvrouw van Fox heet Caroline en de Chinese reisgids heet Linda (lokaal). Ze brachten ons met de bus naar "De Bund" : een flinke boulevard langs de rivier Haangpu.

Vervolgens werden we naar het hotel van 25 verdiepingen gebracht en kregen we veel info. Rond 20.00u hebben we geld gepind: in China werken ze met Yuan. (1 euro is 7.56 Yuan).

Nou morgen komt de rest.