Beijing 21 april

Vandaag weer vroeg op. Goed ontbijt: you name it, they have it. In de bus naar het grootste plein van de wereld: het Tian' an Menplein (het plein van de poort van de hemelse vrede)  44 hectare groot. Op dit plein staat ook het Mausoleum met het gebalsemde lichaam van Mao in een diepvrieskamer. De chinezen hebben als doel om eenmaal in hun leven het Mausoleum te hebben bezocht. Er stonden dus rijen en rijen en rijen mensen. Vooral nu op zondag en dan heb ik het over kwart voor negen 's morgens. Van de gids Sandy kregen wij uitleg over de historie van het plein. Er werd ook een groepsfoto gemaakt. Van de Chinezen had niemand ook maar enig idee of begrip van Pasen in Nederland. Op dit plein staat ook de zetel van het Chinese Parlement: De Grote Hal van het Volk. We gingen door de Thian' an Menpoort met een foto erop van Mao naar de Verboden Stad. Er waren zeven pleinen die we achter de gids aan doorkruisten, terwijl wij elkaar goed in de gaten hielden. De pleinen waren verbonden door diverse poorten. Regelmatig werden we aangesproken door mannen of vrouwen (met hun gezicht bedekt) en handschoenen aan met een grote camera om samen (Hanny en ik) op de foto te gaan. De Verboden stad werd voltooid in 1420. Er woonden achtereenvolgens gedurende 500 jaar 24 keizers. Gewone mensen mochten er dus niet komen. In 1949 werd de Verboden stad volledig opengesteld voor het publiek. Aanstekers en spuitbussen mochten niet naar binnen wegens brandgevaar. Alle gebouwen bestonden helemaal uit hout, zonder spijkers verbonden. Onze tassen moesten dus weer door de scan. Er zaten beveiligers bij de poortjes met een hand vol "gevangen" aanstekers. De Verboden Stad is eigenlijk een verzameling van paleizen en er waren 9999 kamers. Het lievelingsgetal(geluks) van de keizer. Ook kregen we uitleg over de concubines van de keizers.

Vervolgens gingen we naar een parel"winkel" (verplicht nummertje) en uitleg over rivieroesters. We kregen razendsnel uitleg over die dingen, maar het betreffende meisje praatte zo snel Engels-Chinees en ook nog met een hete aardappel in haar mond, dat ik haar verhaal niet kan navertellen. Rondje door de winkel met allemaal dure parelsnoeren/kettingen en ringen etc. Kijken, kijken, maar niet kopen was ons motto. Daarna bezochten wij een park bij de Tempel van de Hemelse Vrede waarin vooral ouderen bezig waren met lichaamsoefeningen. Het park heet het Thian an park. Ik heb ook even mijn kuiten over een ijzeren stang gewreven i.v.m. de naweeën van de Chinese muur. Ook stonden er een groot aantal mensen met behulp van een orkestje uit volle borst een vrolijk deuntje te zingen onder leiding van een dirigent. Heel leuk!  Zie hiervoor bij de video's.We liepen vervolgens door de de Long Corridor naar de Tempel van de Hemel (complex). Die lange gang was eigenlijk aanvankelijk bedoeld voor het transport van offers (geslachte varkens, kippen, koeien) uit het slachthuis naar de Tempel, die de keizer nodig had om de goden gunstig te stemmen voor een goede oogst. In de gang troffen we nu vele mensen aan die er kaart-en damspelletje deden. We kregen uitleg over de bouw van de tempel. Aantal van 4 pilaren (drakenbronzuilen)  in ronde vorm en lagen gerelateerd aan getallen zoals de vier seizoenen, de 12 maanden van het jaar en uren van de dag etc.

Het was inmiddels 16 uur voordat we weer met de bus naar ons hotel gingen. Morgen staan we weer vroeg op en gaan dan naar het Zomerpaleis in het noorden van Beijing. De keizers ontvluchtten hier gedurende de zomer de Verboden Stad. Om 14 uur gaan we daarna met de hogesnelheidstrein 900 km zuidelijker naar Xi'an. De eerdere hogesnelheidstrein ging overigens 350km per uur. Hopelijk komen we nu goed door de scan en lopen we geen vertraging op.